MUDHONEY

Here comes sickness

March 9, 2019 by Bicilindrico in Grunge ⋅ Music

Οι Mudhoney (γνωστοί ως Mr. Epp and the Calculations) ξεκίνησαν στο Bellevue, της Ουάσιγκτον, ένα προάστιο του Σιάτλ το 1980. Αρχικά το συγκρότημα ήταν ουσιαστικά ένα συγκρότημα για την πλάκα τους και όχι κάτι σοβαρό, με κεντρικό πρόσωπο τον Mark Arm. Τo πρώτο “show” τους ήταν στην σχολική τάξη τραγουδώντας το “Got To Give It Up” του Marvin Gaye, χρησιμοποιώντας χάρτες τυλιγμένους ως κιθάρες επειδή δεν μπορούσαν να παίξουν πραγματικά όργανα. Έπαιξαν το πρώτο τους πραγματικό show το 1981, τρία χρόνια μετά τη δημιουργία τους. Για να φανεί πιο σοβαρή η μπάντα, πρόσθεσαν ένα δεύτερο κιθαρίστα τον Steve Turner, ο οποίος έπαιζε σε μια μικρή γκαράζ μπάντα που ονομάζοταν The Ducky Boys.

 

Οι Green River δημιουργήθηκαν το 1984 όταν ο Arm και ο Turner προσέλαβαν τον Alex Vincent ως ντράμερ. Ο μπασίστας Jeff Ament εντάχθηκε στο συγκρότημα μετά την άφιξή του στο Seattle με τη μπάντα του, ενώ ο Stone Gossard, προσλήφθηκε ως δεύτερος κιθαρίστας. Η μπάντα διαλύθηκε στα τέλη του 1987. Οι Gossard, Ament και Fairweather σχημάτισαν τους Mother Love Bone. Τον Ιανουάριο του 1988, ο Arm επανενώθηκε με τον Turner για να σχηματίσουν τους Mudhoney.

Οι Turner και Arm άρχισαν να γράφουν τραγούδια με τον ντράμερ Dan Peters. Το τρίο αποφάσισε ότι ο Matt Lukin, ο οποίος πρόσφατα είχε φύγει από τους Melvins, έπρεπε να ενταχθεί στη μπάντα ως μπασίστας. Ονομάστηκαν μετά από την ταινία Russ Meyer Mudhoney.

Το 1988, η μπάντα ηχογράφησε και κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους EP, Superfuzz Bigmuff και το πρώτο single τους, “Touch Me I’m Sick”, στην Sub Pop. Το single προσέλκυσε την προσοχή και το συγκρότημα απολάμβανε μέτρια επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Mudhoney έγινε γρήγορα η ναυαρχίδα της Sub Pop. Οι Sonic Youth, που ήταν οπαδοί του συγκροτήματος, τους είχαν προσκαλέσει να συμμετάσχουν σε περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1989. Μετά από αυτή την περιοδεία, το Superfuzz Bigmuff μπήκε στα βρετανικά indie charts και έτυχε αξιόλογης κάλυψης από τον Τύπο. Η μπάντα κυκλοφόρησε το πρώτο τους άλμπουμ, Mudhoney, το 1989.

Ο Kurt Cobain χαρακτήρισε το Superfuzz Bigmuff ως ένα από τα αγαπημένα του άλμπουμ στα δημοσιεύματά του το 1993.

Κυκλοφόρησαν το δεύτερο τους άλμπουμ, Every Good Boy Deserves Fudge, το 1991. Μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ τους προσφέρθηκε μια συμφωνία με την Reprise Records.

Το πρώτο άλμπουμ των Mudhoney με την Reprise ήταν το Piece of Cake. Σε ένα άρθρο του περιοδικού Mojo του 2008, ο Turner εξήγησε τον τίτλο του άλμπουμ ως “πόσο εύκολα η έμπνευση τους έρχονταν… τα τραγούδια ήταν κάπως μισοψημένα…” Επίσης συνεισέφεραν το κομμάτι “Overblown” αυτήν την περίοδο στο soundtrack στο ταινία Singles.

Με το άλμπουμ τους “My Brother the Cow” το 1995, ανάμιξαν τον παλιότερο και πιο πρόσφατο ήχο τους, αλλά ο Turner όπως εξήγησε σε ένα άρθρο του στο Mojo: “Υπήρξε μια αντίδραση μετά τον θάνατο του Kurt [Cobain]. Ο Αγγλικός Τύπος μας μισούσε που υπήρχαμε”. Στις ΗΠΑ ο Τύπος δεν ήταν αρνητικός, καθώς το άλμπουμ έλαβε επαινετικές κριτικές σε ορισμένες αμερικανικές δημοσιεύσεις, συμπεριλαμβανομένου του περιοδικού People:

“Αφήστε τους κοριτσίστικους ύμνους των Pearl Jam, οι Mudhoney αποδίδουν καθαρά μουσική grunge βρωμιά που εκτοξεύει ένα ισχυρό ξόρκι.”

Το άλμπουμ Tomorrow Hit Today κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1998 παρουσιάζοντας μια blues-rock επιρροή όπου η μπάντα χρησιμοποίησε τον παραγωγό Jim Dickinson, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τους The Rolling Stones. Το ηχογράφησαν συνολικά σε τρεις διαφορετικές πόλεις.

Μετά από μερικά χρόνια περιοδείας, η Reprise αποφάσισε να σταματήσει την συνεργασία της με την μπάντα, ενώ ο Lukin αποφασίζει να αποσυρθεί. Ακολούθως κυκλοφορούν το March to Fuzz, ένα άλμπουμ συλλογής διάφορων παλιότερων κομματιών.

Οι Mudhoney συνεχίζουν να παίζουν  συναυλίες στο βορειοδυτικό τμήμα του Ειρηνικού και προσλαμβάνουν τον μπασίστα Guy Maddison. Το 2002, μετά την επιστροφή τους στη Sub Pop, η μπάντα κυκλοφόρησε ένα νέο άλμπουμ, Since We’ve Become Translucent.

Στις αρχές του 2003 το συγκρότημα μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει το “Hard-On For War“, το οποίο θα εμφανίζεται αποκλειστικά στο album Buddyhead Presents: Gimme Skelter. Αργότερα εκείνο το έτος η μπάντα ηχογράφησε το άλμπουμ Under a Billion Suns. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2006 και έλαβε ευνοϊκές κριτικές.

Το 2008, οι Mudhoney άρχισαν να γράφουν το επόμενο άλμπουμ τους με τον παραγωγό Tucker Martine, The Lucky Ones, το οποίο κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2008. Λίγο αργότερα, η Sub Pop κυκλοφόρησε μια πολυτελή, ανανεωμένη έκδοση του Superfuzz Bigmuff. Η επανέκδοση περιελάμβανε το αυθεντικό EP, μαζί με singles, demos και δύο ζωντανές ηχογραφήσεις από το 1988.

Στις σημειώσεις του επανεκδομένου Superfuzz Bigmuff, ο Jay Hinman έγραψε:

My feeling—and I know I’m not alone in this one—is that for all the play and worldwide attention several Seattle-area bands got during the 1988-92 period, at the end of the day (and even at the time), there was Mudhoney—and then there was everybody else. To me, you, and everyone else paying close attention to underground rock music during those years, Mudhoney still sound like the undisputed kingpins of roaring, surging, fuzzed-out, punk music.

Το 2011, οι Pearl Jam ζήτησαν από τους Mudhoney να ανοίγουν για αυτούς στην περιοδεία τους για την γιορτή της 20ης επετείου τους. Επιλέχθηκαν από τους Mogwai να συμμετέχουν το Μάιο του 2012 στο φεστιβάλ “I Will Be Your Mirror” του All Tomorrow’s Parties στο Alexandra Palace του Λονδίνου. Τον Απρίλιο του 2013 το συγκρότημα κυκλοφόρησε το ένατο στούντιο άλμπουμ Vanishing Point στην ανεξάρτητη Sub Pop.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

 

Share:
BsideRiff - 2019