Covers & Summertime

Πολλές φορές ακούγοντας ένα τραγούδι , καταλαβαίνουμε ότι το έχουμε ακούσει και κάπου αλλού.
Ψάχνοντας να βρεις το αυθεντικό ανακαλύπτεις , τις περισσότερες φορές , πόσες διασκευές έχουν γίνει.
Πόσοι  δηλαδή έχουν φτιάξει το τραγούδι στα μέτρα τους, άλλες φορές αλλάζοντάς το εντελώς κρατώντας μόνο τους στίχους , και άλλες διατηρώντας την ίδια φόρμα προσθέτοντας ο καθένας τις δικές του πινελιές.

Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά και τις περισσότερες φορές ξεκινάει συζήτηση για το αν τελικά το αυθεντικό είναι πάντα το καλύτερο ή αν η διασκευή ξεπερνάει το αυθεντικό.

Ένα παράδειγμα που μου έρχεται αυτή τη στιγμή είναι η διασκευή του The Letter των The Box Tops του 1967 που διασκευάστηκε από τον Joe Cocker και τον Leon Russell το 1970 φτάνοντας στο Νο7 του Billboard. To The Letter ήταν το πρώτο TopTen Single του Joe Cocker, όπου μαζί με τον Leon Russell έχουν αλλάξει εντελώς τη φόρμα του τραγουδιού.

Ένα από τα τραγούδια με τις περισσότερες διασκευές παγκοσμίως είναι το Summertime του George Gershwin από το 1935 με πρώτη εκτέλεση από την Abbie Mitchell.

Από εκεί και μετά έγιναν πάρα πολλές διασκευές μερικές από τεράστιους μουσικούς και άλλες όχι από τόσο γνωστούς που ίσως να ξεπερνάνε και τις 500.

Μερικοί είναι η Billie  Holiday , Sarah Vaughan , Dinah Washington , Nina Simone , η Soul διασκευή του Billy Stewart το 1965 αλλά και των Doors , Ten Years After , Janis Joplin and The Big Brother Holding Company.

Το πιθανότερο είναι ότι ο Αμερικανός συνθέτης κλασσικής μουσικής George Gershwin δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι θα επηρεάσει τόσους πολλούς μουσικούς σε διάφορες δεκαετίες , συνδυάζοντας τη κλασσική μουσική με jazz φόρμες , και ότι ένα από τραγούδια του θα είναι τόσο πολύ διασκευασμένο.

Κατά τη γνώμη μου η διασκευή από την Ella Fitzgerald το 1968 live στο Βερολίνο είναι από εκείνες που πάνε το τραγούδι σε άλλο επίπεδο φέρνοντας στο νου σου εικόνες από φιλμ νουάρ.